In vorig artikel (blz. 380) las u reeds dat een groepspraktijk in Hoeilaart een verschil vond in de inschatting van het cardiovasculaire risico van zijn patiënten naargelang de gebruikte risicotabel. Dit artikel brengt verslag uit van een onderzoek waarin artsen van een Antwerpse groepspraktijk het cardiovasculaire risico van hun patiënten vergeleken, na toepassing van de risicotabellen van respectievelijk de Britse richtlijnen (2000), de richtlijnen van de ‘Second European Task Force’ (1998) en die van de ‘Third European Task Force’ (2003). Uit de resultaten blijkt tussen de richtlijnen van...

In een groepspraktijk in Antwerpen werden in februari-maart 2000 143 patiënten betrokken in een onderzoek naar het voorschrijven van statinen bij primaire cardiovasculaire preventie. Volgens de richtlijnen van de 'European Society of Cardiology' (ESC) en deze van het Nederlands Huisartsengenootschap (NHG) werd per patiënt berekend wat het absolute risico op cardiovasculair lijden in de komende tien jaar was en werd bepaald of de drempel tot het voorschrijven van statinen werd bereikt. Ook werd nagegaan of er aan de Belgische RlZIV-criteria voor de terugbetaling van statinen voldaan was. De NHG...

Het SYLOG-project oftewel het "SYstemen van LOkale Gezondheidszorg"-project werkt aan concrete maatregelen om de samenwerking tussen huisartsen en ziekenhuizen te verbeteren. In het kader van dit project werd de informatieverstrekking tussen een ziekenhuis en een wijkgezondheidscentrum in Gent bestudeerd. Hieruit bleek dat één op drie ziekenhuisopnamen niet in het dossier van de huisartsen kon worden teruggevonden. Vooral informatie over opnamen op de dienst pediatrie en spoedopnamen ontbrak nogal eens. Welke maatregelen kunnen de informatiestroom hier vlotter doen verlopen?

De natuurlijke schalen die in het eerste hoofdstuk werden geïntroduceerd, krijgen in dit voorlaatste hoofdstuk hun wiskundig bewijs. De auteurs tonen ook aan hoe met logaritmische schalen de kracht van argumenten op een correctere wijze kan worden voorgesteld.

Het kunnen meten van de gezondheidstoestand laat toe de geleverde zorgen te evalueren. Het ontwikkelen van een dergelijk meetinstrument is nochtans geen sinecure. Enkele artsen raapten echter de handschoen op. Hun onderzoek resulteerde in een vragenlijst bestaande uit vijf schalen waaruit een algemene gezondheidsindex kan worden afgeleid. Het instrument werd meteen toegepast om verschillen in de gezondheidstoestand tussen autochtonen en migranten te meten. De gebruiksvriendelijkheid en de beperkte kostprijs van het instrument laten de huisarts toe om ook zelf de gezondheidstoestand van zijn...

Bij gebrek aan door de overheid georganiseerde categorische hulpverlening zijn migranten aangewezen op her en der ontstane privé-initiatieven. Deze initiatieven verschillen uiteraard door hun ongelijke achtergrond en historiek. De migrant gelijke kansen op goede gezondheidszorgen geven, is wel een constante. Om een degelijk niveau van verzorging aan deze migrantenpatiënten te verlenen, leveren de huisartsen extra inspanningen en verwerven ze door studie en ervaring specifieke kennis en vaardigheden. Het is echter de vraag of deze inspanningen de verwachte resultaten opleveren. Uit het oogpunt...

Migranten vormen een belangrijk deel van de Belgische samenleving. Hun geografische spreiding is echter niet homogeen. Hogere concentraties van vreemdelingen bevinden zich in regio's zoals de Limburgse mijnstreek, waar traditionele produktiesectoren in moeilijkheden verkeren. In die streken wordt de Belgische huisarts frequent door vreemdelingen geconsulteerd; vandaar het belang van de kennis van het consultatiegedrag en het ziekteprofiel bij de migranten. Is er een verschil in consultatiegedrag tussen migranten en Belgen? Worden deze bevolkingsgroepen meer of minder verwezen naar de tweede of...